รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
การเปิดหลักสูตรศิลปะการแสดงในสถาบันอุดมศึกษาของไทย: ปัญหาเรื่องแนวคิดจินตนิยมในสังคมทุนนิยมบริวาร
|
| ชื่อเรื่องรอง |
The performing arts curricula in Thailand’s higher educational institution: a problem of romanticist idea in peripherral capitalist society
|
| ชื่อผู้แต่ง |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
| 1. | ศิลปะการแสดง -- หลักสูตร |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
ในปี2554 มีสถาบันการศึกษาเปิดหลักสูตรการสอนหลักสูตรปริญญาตรีสาขาศิลปะการแสดง การละคร หรือนาฏยศิลป์ มากถึง41แห่งด้วยกัน แต่จำนวนมิได้หมายถึงยุคทองของศิลปะการแสดงในประเทศไทย ในทางตรงข้ามบัณฑิตสาขาศิลปะการแสดงยังต้องดิ้นรนอย่างยากลำบากหากต้องการนำพาตนเองเข้าไปอยู่ในสายงานอาชีพศิลปะการแสดง ทั้งนี้เพราะอุตสาหรรมบันเทิงยังไม่เล็งเห็นว่าศิลปะการแสดงเป็นสาขาอาชีพเฉพาะที่ต้องผ่านการเพาะบ่มฝึกฝนอย่างถูกต้อง มิใช่ใครก็ได้ที่จะทำงานสร้งสรรค์สาขาศิลปะการแสดงได้อย่างมีคุณภาพ ดังนั้น หลักสูตรศิลปะการแสดงในประเทศไทยจึงอาจตั้งอยู่บนแนวคิดที่ต่างกันออกไปของแต่ละสถาบัน แบ่งเป็นกลุ่มคือกลุ่มจินตนิยม กลุ่มบริโภคนิยมหรือทุนนิยมบริวาร กลุ่มอนุรักษ์นิยมหรือกลุ่มนิยมแปรรูป และกลุ่มผสมผสาน บทความจึงมุ่งเสนอให้สถาบันทบทวนสภาวะความเป็นจริงว่าเรากำลังผลิตบัณฑิตเพื่ออะไร และสามรถนำวิชาความรู้ในสาขาศิลปะการแสดงไปพัฒนาสาขาอาชีพและประเทศชาติได้มากน้อยเพียงใด หรือสูญปล่าว รวมทั้งเสนอความคิดเรื่องละครสร้างสรรค์ที่สอดคล้องกับเศรษฐกิจ
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)