รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
กรณีศึกษาเรื่องบาปบุญที่สะท้อนผ่านละครไทย
|
| ชื่อเรื่องรอง |
A case study of virtue and sins reflected through Thai dramas
|
| ชื่อผู้แต่ง |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
| 1. | ละคร -- แง่ศาสนา |
| 2. | ละคร -- ไทย -- แง่ศาสนา |
| 3. | ละครโทรทัศน์ -- แง่ศีลธรรมจรรยา |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
บทความนี้อธิบายถึงเรื่องเล่าทางศาสนาในละครโทรทัศน์ไทยที่ใช้ปลูกฝังแนวความคิดเกี่ยวกับธรรมะให้กับผู้ชมที่เป็นวัยรุ่นไทย ซึ่งควรมีลักษณะการสอนที่ไม่ยัดเยียดจนเกินไป หรือเรียกว่า กลยุทธ์การสื่อสารแบบสาระ-บันเทิง ซึ่งเป็นรูปแบบที่เหมาะสมกับวัยรุ่นมากที่สุดในยุคปัจจุบัน เนื่องจากวัยรุ่นไม่ชอบการสั่งสอนโดยตรง แต่ชอบการเชิญชวนให้ทำมากกว่า เพราะฉะนั้น การปรับบทละครให้ทันสมัย และกำหนดให้ตัวละครวัยรุ่นที่มีชื่อเสียงเป็นตัวแทนสื่อสารคำสอนในละคร จะทำให้การสื่อสารที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นวัยรุ่นสัมฤทธิ์ผลได้มากกว่าสื่อสารในรูปแบบเดิมๆ ที่ใช้พระสงฆ์หรือตัวละครสูงอายุเป็นสื่อสารเชื่อต่างๆ ผู้ผลิตต้องปรับรูปแบบ และการนำเสนอเนื้อหา ให้สอดคล้องกับรสนิยมของวัยรุ่น
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)