รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
การสื่อสารเพื่อขับเคลื่อนสังคมสีเขียวของสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
|
| ชื่อเรื่องรอง |
|
| ชื่อผู้แต่ง |
| 1. | ศิริลักษณ์ สุวรรณเกตุ |
| 2. | กาญจนา แก้วเทพ |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
การศึกษาการสื่อสารเพื่อขับเคลื่อนสังคมสีเขียวของสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาข้อมูลเอกสารต่างๆ ย้อนหลัง 3 ปี (2553-2555) ร่วมกับการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก โดยมีกลุ่มเป้าหมายคือ ตัวแทนจากสำนักประเมินผลและเผยแพร่การพัฒนา สศช. และภาคีการพัฒนาตาม 7 มิติของสังคมสีเขียว ได้แก่ ภาคเกษตร อุตสาหกรรม การท่องเที่ยว การขนส่งและพลังงาน นวัตกรรมสีเขียว นวัตกรรมทางสังคม และการรับมือภัยพิบัติภายใต้การเติบโตสีเขียว ผลการวิจัยพบว่า
1) การดำเนินการขับเคลื่อน มี 4 ขั้นตอน คือ 1. สศช. สรุปข้อคิดเห็นและจัดทำร่างข้อเสนอจากภาคีการพัฒนาตาม 7 มิติเสนอคณะรัฐมนตรีให้เห็นความชอบ 2. สศช. แต่งตั้งคณะกรรมการและคณะทำงานบริหารการพัฒนาสังคมสีเขียวจากความเห็นชอบของคณะรัฐมนตรี 3. หน่วยงานเจ้าภาพประสานการดำเนินงานกับหน่วยงาน-ภาคีการพัฒนาได้แก่ คณะกรรมการระดับชาติ กระทรวง และจังหวัด 4. การติดตามและประเมินผล พบว่าการดำเนินการขับเคลื่อนมีการสื่อสารจากล่างขึ้นบน การเผยแพร่ มี 4 ลักษณะคือ 1. การที่ สศช.เผยแพร่ผ่านช่องทางการสื่อสารที่หลากหลาย 2. เผยแพร่ผ่านสื่อบุคคลซึ่งเป็นผู้บริหารไปร่วมระดมความเห็นในสื่อกิจกรรมที่องค์กรอื่นเป็นผู้จัด 3. เผยแพร่ผ่านสื่อมวลชน 4. เผยแพร่ในรูปแบบของการศึกษาวิจัยในภาคปฏิบัติการทั้งที่ดำเนินการเองและร่วมกับหน่วยงานอื่น
2) เครือข่ายทำงาน มี 5 ประเภท ซึ่งช่วยให้ สศช. สามารถเลือกการทำงานได้ ได้แก่ 1. เครือข่ายระดับนโยบาย (คณะอนุกรรมการขับเคลื่อนแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 11) 2. เครือข่ายภาคีการพัฒนาตาม 7 มิติของสังคมสีเขียว 3. ภาคีเครือข่ายตามแต่ละภาค (ภาครัฐ ภาคเอกชน ภาคประชาสังคมและภาควิชาการ) 4. เครือข่ายระดับภูมิภาค/พื้นที่(จังหวัดและท้องถิ่น) 5. คณะกรรมการและคณะทำงานเพื่อการพัฒนาสังคมสีเขียว
3) การสื่อสารของเครือข่ายเพื่อขับเคลื่อนสังคมสีเขียวตาม 7 มิติ เป็นเครือข่ายแบบหลวมๆ ในลักษณะการขอความร่วมมือจากภาคีการพัฒนาทั้งภาครัฐและเอกชนที่ได้มีการดำเนินการขับเคลื่อนในแต่ละมิติ (ประเด็น) ไว้อยู่ก่อนแล้ว ซึ่งส่วนใหญ่เป็นองค์กรที่มิใช่ภาครัฐ ซึ่งมีจุดแข็งอยู่ที่มีความสนใจในประเด็นสังคมสีเขียวอยู่แล้ว ส่วนภาครัฐมีจุดแข็งอยู่ที่ความคงทนถาวร ดังนั้นกระบวนการสร้างเครือข่ายจึงเป็นกลยุทธ์การประสานจุดแข็งของทุกภาคส่วนเข้ามาร่วมกัน ดังนั้น รูปแบบการสื่อสารภายในเครือข่ายจึงจำเป็นแบบผสมผสานระหว่างการสื่อสารแนวดิ่งของภาครัฐกับแนวราบหรือการมีส่วนร่วมของภาคอื่นๆ ที่มิใช่รัฐ
4) ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อกระบวนการสื่อสารในการขับเคลื่อนสังคมสีเขียว คือ ปัจจัยส่งเสริมต่อการขับเคลื่อน ได้แก่ (1) ความตระหนัก (2) ปัจจัยทางด้านองค์กรการมีเจ้าภาพและเป็นผู้นำเครือข่าย (3) การสื่อสาร ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการขับเคลื่อน ได้แก่ (1) ความเข้าใจและความตระหนัก (2) ปัจจัยทางด้านองค์กร และการขับเคลื่อนของเครือข่าย (3) เศรษฐกิจ และกฎหมาย
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)