รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
พหุระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนของโรงเรียนต้นแบบวิถีพุทธสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
|
| ชื่อเรื่องรอง |
The multi-level factors affecting success in developing students' ethics of prototype buddhist schools under The Office of Basic Education Commission
|
| ชื่อผู้แต่ง |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
| 1. | นักเรียน -- จริยธรรม |
| 2. | จริยศึกษา |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสำเร็จในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนค้นหาปัจจัยระดับนักเรียน ระดับห้องเรียน และระดับโรงเรียนที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียน ของโรงเรียนต้นแบบวิถีพุืทธ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุ 3 ระดับ ได้แก่ ระดับนักเรียน ระดับห้องเรียน และระดับโรงเรียน โดยมีความสำเร็จในการพัฒนาจริยธรรมเป็นตัวแปรตาม ในระดับนักเรียน ประกอบด้วย พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักเรียน ระดับห้องเรียนประกอบด้วย ความพึงพอใจของครูในการพัฒนาจริธรรมนักเรียน และระดับโรงเรียนประกอบด้วย ความสามารถของผู้บริหารในการพัฒนาจริยธรรมและคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย นักเรียน 1,040 คน ครู 208 คน และ ผู้บริหารโรงเรียน 52 คน รวมทั้งสิ้น 1,300 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบวัดรวม 3 ฉบับ วิเคราะห์ข้อมูลในการหาค่าสถิติพื้นฐานโดยใช้โปรแกรม SPSS for the windows และ วิเคราะห์พหุระดับของการวิเคราะห์เส้นทางด้วยโปรแกรม LISREL 8.72
ผลการวิจัย พบว่า
1. ความสำเร็จในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียน ของโรงเรียนต้นแบบวิถีพุืืทธ สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับค่อนข้างสูง
2. ปัจจัยระดับนักเรียน พบว่าพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักเรียนได้รับอิทธิพลทางตรงเชิงบวกจากลักษณะมุ่งอนาคตและการควบคุมตนเองมากที่สุด รองลงมาคือ การอบรมเลี้ยงดูของผู้ปกครองนักเรียน การสนับสนุนทางสังคมและสิ่งแวดล้อมของนักเรียนมีอิทธิพลทั้งทางตรงและทางอ้อมเชิงบวก เพศหญิงมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักเรียน ส่วนสถานภาพทางครอบครัวของบิดามารดานักเรียนรายได้ของผู้ปกครองนักเรียน และการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมของนักเรียนไม่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักเรียน
3. ปัจจัยระดับห้องเรียน พบว่าความพึงพอใจ ของครูในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนได้รับอิทธิพลเชิงบวกจากตัวแปรปัจจัยคุณภาพการสอนของครูมากที่สุด รองลงมาคือ การสนับสนุนทางสังคมของครู ส่วนตัวแปรอื่นๆ เช่น อายุของครู ความพึงพอใจของครูต่อการปฏิบัติงาน และพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของครูมีอิทธิพลทางอ้อมเชิงบวกทั้งสิ้น ขณะที่ระดับการศึกษา ประสบการณ์ ของครู กิจกรรมและบรรยากาศกระบวนการพัฒนาจริยธรรมไม่มีอิทธิพลใดๆ ต่อความพึงพอใจ ของครูในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียน
4. ปัจจัยระดับโรงเรียน พบว่า ความสามารถของผู้บริหารในการพัฒนาจริยธรรมและคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเรียนได้รับอิทธิพลทางตรงเชิงบวกจากตัวแปรปัจจัยเดียว คือ พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของผู้บริหาร ขณะที่ตัวแปรวิสัยทัศน์ของผู้บริหาร และภาวะผู้นำของผู้บริหาร มีอิทธิพลทางอ้อมเชิงบวก ส่วนวัฒนธรรมโรงเรียน บรรยากาศโรงเรียน นโยบายและแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาจริยธรรม ไม่มีอิทธิพลใดๆ ต่อความสามารถของผู้บริหารในการพัฒนาจริยธรรม และคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเรียน
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)