รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
การประมาณเงินสำรองสำหรับค่าสินไหมทดแทนคงค้างด้วยวิธีการบันไดลูกโซ่
|
| ชื่อเรื่องรอง |
|
| ชื่อผู้แต่ง |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
ในธุรกิจการประกันวินาศภัย ภัยที่ได้เกิดขึ้น ส่งผลให้เกิดค่าสินไหมทดแทน ค่าสินไหมทดแทนที่เกิดขึ้น จะมีจำนวนไม่น้อยที่สามารถจ่ายได้ในปีที่เกิดภัย (ปีคุ้มครอง) เนื่องจากเกิดความล่าช้า ซึ่งความล่าช้ามีสองแบบใหญ่ๆคือ อาจเกิดจากความล่าช้าในการรายงานต่อบริษัท [incurred but not reported (IBNR)claims] หรืออาจเกิดจากความล่าช้าในการเจรจาตกลงในค่าสินไหมทดแทนเพราะฉะนั้น บริษัทจึงมีความจำเป็นจะต้องตั้งเงินสำรอง (provisions) ในปี (บัญชี) ต่อๆไป สำหรับจ่ายเป็นค่าสินไหมทดแทนที่ได้เกิดขึ้นแต่ยังไม่สามารถจ่ายในปีที่เกิดขึ้น
การประมาณเงินสำรองสำหรับค่าสินไหมทดแทนคงค้าง มีหลายวิธีการ ปัจจุบันกระทรวงพาณิชย์ ไดออกประกาศกระทรวงพาณิชย์ เรื่องการจัดสรรเงินสำรองสำหรับเบี้ยประกันภัยที่ยังไม่ตกเป็นรายได้ของบริษัท และเงินสำรองสำหรับค่าสินไหมทดแทนของบริษัทประกันวินาศภัย พ.ศ. 2548 ระบุในข้อ ( 4.3) ถึงวิธีการจัดสรรเงินสำรองสำหรับค่าสินไหมทดแทนคงค้าง และวิธีหนึ่งระบุให้บริษัทใช้ได้คือวิธีการ Chain Ladder Approach เพราะฉะนั้น ในบทความนี้จึงขอนำเสนอรายละเอียดของ “วิธีการบันไดลูกโซ่” (Chain Ladder Approach ) เพื่ออาจจะเป็นประโยชน์แก่บริษัทประกันภัย หรือผู้สนใจทั่วไปที่จะนำวิธีการบันไดลูกโซ่ไปใช้ในการประมาณหรือการจัดสรรเงินสำรอง
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)