รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
ลูกหนี้ หนี้สูญ หนี้สงสัยจะสูญ และหลักเกณฑ์การจำหน่ายหนี้สูญในทางภาษีอากร
|
| ชื่อเรื่องรอง |
|
| ชื่อผู้แต่ง |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
ลูกหนี้ หมายถึง สิทธิเรียกร้องเงินในเงินสดหรือสินทรัพย์อย่างอื่น ในอนาคตของกิจการ โดยลูกหนี้ในการดำเนินธุรกรรมของกิจการ แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ
1.ลูกหนี้การค้า หมายถึง ลูกหนี้ที่เกิดจากการดำเนินการค้าปกติของกิจการ และมีชื่อบัญชีแตกต่างกันได้ตามประเภทของธุรกิจ เช่น ดอกเบี้ยค้างรับของธุรกิจธนาคารพาณิชย์ ค่าซ่อมค้างรับของธุรกิจให้บริการซ่อมแซม หรือ รายได้จากการขายเศษซาก ค้างรับ เป็นต้น
2.ลูกหนี้อื่น หมายถึง ลูกหนี้ที่ไม่ได้เกิดจากการดำเนินการค้าตามปกติของกิจการ เช่น ดอกเบี้ย เงินกู้บืมบริษัทในเครือ ค้างรับ รายได้จากการขายทรัพย์สินถาวร ค้างรับ หรือ รายได้จากการขายเศษซาก ค้างรับ เป็นต้น
มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 11 กำหนดไว้ว่า
หนี้สูญ หมายถึง ลูกหนี้ที่ได้ติดตามทวงถามจนถึงที่สุดแล้ว แต่ไม่ได้รับชำระหนี้และได้ตัดจำหน่ายออกจากบัญชี
หนี้สงสัยจะสูญ หมายถึง ลูกหนี้ที่คาดว่าเรียกเก็บไม่ได้ และถือเป็นค่าใช้จ่ายของรอบระยะเวลาบัญชี
ค่าเผื่อหนี้สูญหรือค่าเผื่อหนี้สงสัยจะศูนย์
หมายถึง จำนวนเงินที่กันว่าสำหรับลูกหนี้ที่คาดว่าจะเรียกเก็บไม่ได้ และถือเป็นบัญชีปรับมูลค่าที่ตั้งขึ้น เพื่อแสดงเป็นรายการหักจากบัญชีลูกหนี้ในงบการเงิน เพื่อให้คงเหลือเป็นมูลค่าสุทธิของลูกหนั้คาดหมายว่าจะเก็บได้
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)