รายละเอียดบทความ
| ชื่อเรื่อง |
การศึกษาเปรียบเทียบปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์: กรณีศึกษาบริษัทภายใต้อุตสาหกรรมที่ใช้ เทคโนโลยีระดับต่ำกับอุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีระดับสูง
|
| ชื่อเรื่องรอง |
|
| ชื่อผู้แต่ง |
|
| หัวเรื่องคำสำคัญ |
|
| หัวเรื่องควบคุม |
| 1. | ทรัพยากรมนุษย์ |
| 2. | การบริหารงานบุคคล |
|
| คำอธิบาย / บทคัดย่อ |
งานวิจัยนี้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ของบริษัทในอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่ม (อุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีระดับต่ำ) และอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ (อุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีระดับสูง) ในประเทศไทย โดยใช้การวิจัยเชิงสำรวจ รวบรวมข้อมูลจากแบบสอบถามซึ่งส่งไปยังบริษัทผลิตเครื่องนุ่มห่มขนาดใหญ่ จำนวน 106 แห่ง และบริษัทผลิตชิ้นส่วนและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่ จำนวน 105 แห่ง ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าระดับความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ของบริษัทผลิตเครื่องนุ่งห่มอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนระดับความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ของบริษัทผลิตชิ้นส่วนและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อยู่ในระดับสูง โดยปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความมีประสิทธิผลแบ่งเป็น 3 มิติ ในรูปแบบของสถาปัตยกรรมการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ได้แก่ ปัจจัยด้านฝ่ายบริหารทรัพยากรมนุษย์ และผลของการบริหารส่งผลมากที่สุดต่อความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ของบริษัทในอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มคือ ความสามารถเชิงกลยุทธ์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ (Strategic Human Resource Management Competencies) รองลงมาคือ ผลจากการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ (Strategic Human Resource Deliverables) และความสามารถเชิงเทคนิคในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ (Technical Human Resource Management Competencies) ปัจจัยที่ส่งผลมากที่สุดต่อความมีประสิทธิผลของการบริหารทรัพย์กรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ ในบริษัทผลิตชิ้นส่วนและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์คือ ความสอดคล้องภายนอกระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ (External Alignment) รองลงมาคือ ความสอดคล้องภายในระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ( Internal Alignment) และความมีประสิทธิภาพของฝ่ายบริหารทรัพยากรมนุษย์ (Human Resource Department Efficiency)
|
รายละเอียดวารสารเพื่อติดตามอ่านบทความฉบับเต็ม (Full Text)